Η Ευρώπη και οι Σημερινές Διεθνείς Σχέσεις

Πολλοί υποστηρίζουν ότι την ημέρα της Παναγίας στην Ελλάδα, ο Τραμπ και ο Πούτιν θα συναντηθούν στην Αλάσκα για να υπογράψουν τη «νέα Γιάλτα». Θα διαμοιράσουν την Ευρώπη με τρόπο εξίσου καθοριστικό όσο οι συμφωνίες του Στάλιν με τους Ρούσβελτ και Τσόρτσιλ πριν από σχεδόν 80 χρόνια.

Ωστόσο, αυτό φαίνεται δύσκολο. Οι τότε ηγέτες του κόσμου προέρχονταν από μια αιματηρή νίκη κατά του Ναζισμού. ►Διακυβέρνηση ισχύος στην Αλάσκα: Τραμπ, Πούτιν και μια Ευρώπη που αναζητά νέα επιρροή.

Οι σημερινοί συνομιλητές δεν έχουν τα ίδια ερείσματα όπως αυτοί των παλιών εποχών, ανεξαρτήτως των προσπαθειών να παρουσιαστούν ως τέτοιοι μέσω διάφορων γεγονότων που δημιουργούν μόνοι τους.

Στην ιστορική Γιάλτα υπήρχαν πλούτη προς κατανομή και οι ηγέτες εκείνης της εποχής ήταν αδιαμφισβήτητοι κοσμοκράτορες.Οι σημερινοί αντιμετωπίζουν ισχυρούς αντιπάλους που μπορούν να τους αποδυναμώσουν οικονομικά αν ενωθούν.

Ένα σίγουρο είναι ότι η απούσα Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη βγει χαμένη στη διεθνή διπλωματία. Οι ηγεσίες της ακολούθησαν πιστά την πολιτική επέκτασης του ΝΑΤΟ υπό τις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς να συνυπολογίζουν τις συνέπειες της παράνομης εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία.Η στήριξη προς την Ουκρανία υπερέβη τις δυνατότητες των ευρωπαϊκών χωρών.

Αυτό που αρχικά φαινόταν ως στήριξη στο διεθνές δίκαιο εξελίχθηκε σε μία εναντίωση κατά της Ρωσίας που κατέστρεψε σχέσεις δεκαετιών μεταξύ ευρωπαϊκών κρατών. Το ΝΑΤΟ μαζί με το ευρωπαϊκό διευθυντήριο κατέστησαν την περιοχή εμπόλεμη μέσω κυρώσεων κατά των Ρώσων που πλήττουν τελικά τους ίδιους τους Ευρωπαίους πολίτες.

Όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες άλλαξαν πολιτική υπό τον Τραμπ, οι χώρες της ΕΕ βρέθηκαν σε αδιέξοδο με αποτέλεσμα τη σταδιακή περιθωριοποίηση της Ένωσης.

Aντί για αλλαγές στρατηγικής, τα μικροσυμφέροντα των ηγετών στον γαλλογερμανικό άξονα επιδεινώνονται συνεχώς καθώς αφαιρούν πόρους από τις κοινωνίες για εξοπλισμούς αντί για ανάπτυξη.

Eπικεφαλής αυτής της κρίσιμης πορείας είναι μια μέτρια πολιτικός από τη Γερμανία με σκοτεινό παρελθόν ως υπουργός επί Μέρκελ. Η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν,- αποτυχημένη στη θητεία της ως πρόεδρος Κομισιόν- κέρδισε δεύτερη θητεία χάρη στις ψήφους Δεξιάς και Σοσιαλιστών στο Ευρωκοινοβούλιο. Ήδη είχε λάβει έγκριση από τις κυβερνήσεις Γαλλίας και Γερμανίας ώστε να εμφανίζεται σαν κυβερνήτης όλης της ΕΕ χωρίς πραγματικές αρμοδιότητες ή γνώση ιστορίας σχετικά με τον καταμερισμό δυνάμεων στον κόσμο.

Mε τη στήριξή τους προχώρησε σε πολιτική «πάνω απ’ όλα ο Ζελένσκι», οδηγώντας την Ένωση σε ταπεινωτικές καταστάσεις όπως αυτή απέναντι στον Τραμπ όταν επέβαλε δασμούς ενώ έπαιζε γκολφ στην Ιρλανδία. Αν υπάρξει συμφωνία στην Αλάσκα σχετικά με το ζήτημα Ουκρανίας επικυρώνοντας έτσι μία ήττα για την ΕΕ, τότε το μόνο σωστό βήμα θα ήταν επιστροφή στις θεμελιώδεις αρχές ίδρυσης αυτής.»