Η Ψυχοθεραπεία Αποδίδει – Αλλά Όχι Σε Όλους Το Ίδιο Βαθμό
Μια πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύθηκε στο The Lancet Psychiatry αποκαλύπτει ότι η ψυχοθεραπεία έχει διαφορετική αποτελεσματικότητα ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα. Στην έρευνα συμμετείχαν Έλληνες επιστήμονες και αναλύθηκαν δεδομένα από 1.599.888 άτομα, ηλικίας 16 έως 60 ετών, μέσω του προγράμματος Talking therapies του NHS στο Ηνωμένο Βασίλειο, το οποίο είναι το μεγαλύτερο δημόσιο σύστημα ψυχοθεραπείας στον κόσμο.
Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, οι νέοι ηλικίας 16-25 ετών παρουσιάζουν χαμηλότερα ποσοστά βελτίωσης σε σύγκριση με τις μεγαλύτερες ηλικίες. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι όλοι οι ασθενείς λαμβάνουν τις ίδιες θεραπείες από επαγγελματίες που έχουν την ίδια εκπαίδευση.
Λιγότερη Επίδραση για τους Νέους
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι νέοι έχουν περίπου 20-30% λιγότερες πιθανότητες να δείξουν βελτίωση στα συμπτώματα άγχους και κατάθλιψης και είναι πιο πιθανό να επιδεινώσουν την κατάσταση τους. Αν και οι αριθμοί μπορεί να φαίνονται μικροί, λόγω του μεγάλου δείγματος μεταφράζονται σε χιλιάδες νέους που δεν ανταποκρίνονται στις θεραπείες κάθε χρόνο.
«Τα καλά νέα είναι ότι αυτή η μελέτη αντικατοπτρίζει τη «πραγματική ζωή», αντί των περιορισμένων κλινικών δοκιμών», επισημαίνει ο Καθηγητής Ψυχιατρικής Παιδιών και Εφήβων στο ΕΚΠΑ και στο University College London (UCL), Αργύρης Στριγγάρης, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ομάδας έρευνας. Προσθέτει: «Ωστόσο,τα λιγότερο ευχάριστα νέα είναι ότι γενικά οι νέοι εμφανίζουν χαμηλότερη ανταπόκριση». Ο ίδιος συνεχίζει λέγοντας πως υπολογίζεται ότι ο αριθμός των νέων που δεν βελτιώνονται ανέρχεται σε αρκετές χιλιάδες συγκριτικά με εκείνους που παρουσιάζουν πρόοδο στις μεγαλύτερες ηλικίες.
Οι λόγοι πίσω από αυτή τη διαφορά παραμένουν ασαφείς κι απαιτούν περαιτέρω διερεύνηση. Οι ερευνητές σημειώνουν επίσης πως πολλοί νέοι τείνουν να διακόπτουν νωρίς τη θεραπεία ή απουσιάζουν από συνεδρίες· ωστόσο ακόμη κι όταν γίνουν στατιστικές διορθώσεις,οι αποκλίσεις παραμένουν σημαντικές.
Σημασία για την Ελλάδα
Η συγκεκριμένη έρευνα έχει ευρύτερες συνέπειες πέρα από τα ποσοστά επιτυχίας της ψυχοθεραπείας στην Ελλάδα. Θέτει κρίσιμα ζητήματα πολιτικής υγείας όπως τονίζει ο καθηγητής Στριγγάρης: «Είναι σημαντικό να εξετάσουμε τι μπορούμε να μάθουμε από ένα σύστημα υγείας που προσφέρει οργανωμένες και τεκμηριωμένες θεραπείες». Αναρωτιέται αν αυτές οι προσεγγίσεις θα μπορούσαν να εφαρμοστούν στη χώρα μας ή αν χρειάζονται προσαρμογές ώστε να αποφευχθούν λάθη άλλων συστημάτων.»
“Πρέπει επίσης”, καταλήγει ο Καθηγητής Στριγγάρης “να είμαστε προσεκτικοί σχετικά με την προσφορά θεραπειών στην Ελλάδα”.