Η Διεθνής Στήριξη για την Παλαιστίνη: Μια Νέα Εποχή;

Αρχικά η Γαλλία, ακολούθησε το Ηνωμένο Βασίλειο και τώρα ήρθε η σειρά του Καναδά. Τρία από τα πιο ισχυρά κράτη της Δύσης ενώνουν τις φωνές τους υπέρ της δημιουργίας μιας ανεξάρτητης Παλαιστίνης — μια πρόταση που έχει ήδη λάβει υποστήριξη από πάνω από 140 χώρες, όπως αναφέρει ανάλυση του CNN σχετικά με τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει αυτή η ιδέα, όπως την είχε οραματιστεί ο ιστορικός ηγέτης των Παλαιστινίων Γιασέρ Αραφάτ.Οι λόγοι πίσω από αυτές τις κινήσεις είναι ποικίλοι: εκφράζουν απογοήτευση απέναντι στο Ισραήλ, εσωτερικές πιέσεις και αγανάκτηση λόγω των εικόνων των λιμοκτονούντων Παλαιστινίων. Όποιοι κι αν είναι οι λόγοι,οι ανακοινώσεις αυτές έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από τους Παλαιστίνιους ως στήριγμα στον αγώνα τους. Η κυβέρνηση του Ισραήλ τις απέρριψε χαρακτηρίζοντάς τες ως επιβράβευση της τρομοκρατίας.

Ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ φαίνεται να είναι ολοένα και πιο απογοητευμένος με τον Ισραηλινό πρωθυπουργό Μπενιαμίν Νετανιάχου, ειδικά εξαιτίας της ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα — μια κατάσταση που ο Νετανιάχου αρνείται αλλά έχει σοκαριστεί τον Τραμπ.Ο πρόεδρος επιθυμεί ειρηνική λύση στην περιοχή και παράλληλα να βρεθεί στην ευνοϊκή θέση να διεκδικήσει το Νόμπελ Ειρήνης γι’ αυτό. Θέλει επίσης τη Σαουδική Αραβία να προχωρήσει σε εξομάλυνση σχέσεων με το Ισραήλ μέσω επέκτασης των Συμφωνιών του Αβραάμ που είχε επιτύχει κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του με άλλες αραβικές χώρες. Ωστόσο, το Ριάντ καθιστά σαφές ότι αυτό δεν μπορεί να συμβεί χωρίς μια σταθερή δέσμευση προς τη δημιουργία παλαιστινιακού κράτους.

Οι πρόσφατες κινήσεις συμμάχων των ΗΠΑ — Γαλλίας, Βρετανίας και Καναδά — αν και κυρίως συμβολικές, έχουν αφήσει την Ουάσιγκτον όλο και πιο μόνη στη συνεχιζόμενη υποστήριξή της προς το Ισραήλ. Η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους θα μπορούσε ενδεχομένως να συμβάλει στον τερματισμό ενός πολέμου που έχει στοιχίσει τη ζωή σε περισσότερους από 60.000 Παλαιστίνιους στη Γάζα μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου 2023 καθώς επίσης θα μπορούσε να οδηγήσει στην απελευθέρωση ισπανικών ομήρων που παραμένουν κρατούμενοι στη Γάζα.

Ωστόσο, ένα σημαντικό εμπόδιο είναι η φαντασία γύρω από το πώς θα διαμορφωθεί αυτό το κράτος δεδομένου ότι ποτέ δεν υπήρξε ένα σύγχρονο παλαιστινιακό κράτος στο παρελθόν.

Η Ίδρυση του Ισраήλ

Μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο όταν ιδρύθηκε το Ισραήλ έλαβε άμεσα διεθνείς αναγνωρίσεις ενώ για τους Παλαιστίνιους αυτή ήταν η περίοδος γνωστή ως Νάκμπα — δηλαδή «καταστροφή»— όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι εκδιώχθηκαν ή εγκατέλειψαν τα σπίτια τους.Από τότε μέχρι σήμερα οι επεκτάσεις του Ισраηλινού εδάφους συνεχίζονται ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο των Έξι ημερών το 1967 όπου κατελήφθησαν περιοχές όπως η Ανατολίτικη Ιερουσαλήμ καθώς και μέρος της Δυτικής Όχθης και Gaza.

Aπό την άλλη πλευρά όμως οι περιοχές υπό παλαιοπαλιστιανή διοίκηση έχουν συρρικνωθεί σημαντικά.
Η πιο κοντινή προσφορά για ένα μέλλον ανεξάρτητο παλιωσταϊκό κράτος υπήρξε κατά τη διάρκεια διαδικασιών ειρηνεύσεως στις αρχές της δεκαετίας ’90 γνωστό ως Συμφωνίες Όσλο όπου συμφώνησαν οι διαπροσωπικοί εκπρόσωποι μεταξύ άλλων βασισμένο στα σύνορια πριν τον πόλεμο ’67.
Προγραμματίστηκε ανταλλαγές εδαφών ώστε κάτι εδώ να δοθεί ενώ κάποιο άλλο εκεί βάση διαπρακτικών συμφωνιών.

Μια Θλιβερή πραγματικότητα

Aλλά παρά τις προσδοκίες εκείνης εποχής σήμερα δεν υπάρχει καμία πραγματική πρωτοβουλία ειρηνεύσεως.
Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται έντονη αύξηση εποικισμών στη Δυτική Όχθη συχνά με στήριξη κυβερνητικών παραγόντων γεγονός που υπονομεύει σοβαρά οποιοδήποτε σχέδιο δημιουργίας ενός συνεπούς Παληστινίου Κράτους.
Επιπλέον υπάρχει πάντα ένας προβληματισμός ποιος τελικά θα κυβερνά αυτό πιθανώς νέο κράτος; Η υπάρχουσα Παληστινιακή Αρχής θεωρείται μη αξιώπιστη στους πολλούς Πολίτες λόγω κατηγορίας περί ασθενικής ή διεφθαρμένης κυβέρνησης…