Δικαστική Απόφαση: «Στοπ» στις Αυτοματοποιημένες Κατασχέσεις Λογαριασμών Εταίρων

Τα δικαστήρια θέτουν φρένο στις «αυτοματοποιημένες» κατασχέσεις λογαριασμών εταίρων και διαχειριστών εταιρειών που έχουν οφειλές ασφαλιστικών εισφορών προς τον ΕΦΚΑ, απαιτώντας να προηγείται η πλήρης διαδικασία κοινοποίησης των καταλογιστικών πράξεων πριν από οποιαδήποτε κατάσχεση.

Η δέσμευση προσωπικών λογαριασμών εταίρων λόγω οφειλών από εταιρείες έχει μετατραπεί σε πραγματικό εφιάλτη για πολλούς επιχειρηματίες.Συχνά, ο ΕΦΚΑ δεν κοινοποιεί τις καταλογιστικές πράξεις εκ των προτέρων, αφήνοντας τους εταίρους απροετοίμαστους και αντιμέτωπους με την κατάθεση των λογαριασμών τους.

Το ζήτημα της κατάθεσης λογαριασμών από τους διαχειριστές είναι ιδιαίτερα επίκαιρο καθώς οι συνολικές οφειλές προς τον ΕΦΚΑ έχουν ξεπεράσει τα 50 δισεκατομμύρια ευρώ. Ο οργανισμός εντείνει τις προσπάθειές του για είσπραξη χρεών και εξετάζει τη συνεργασία με εισπρακτικές εταιρείες.

Μια πρόσφατη απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Πειραιά (αριθμός 1868/2025) επιβεβαίωνε ότι οι διαδικασίες που πρέπει να ακολουθεί ο ΕΦΚΑ σχετικά με την κατάθεση λογαριασμών θα πρέπει να περιλαμβάνουν την κοινοποίηση των καταλογιστικών πράξεων στους υπεύθυνους εταίρους. Η υπόθεση αφορούσε μια ετερόρρυθμη εταιρεία και δύο φυσικά πρόσωπα που ήταν ομόρρυθμοι εταίροι και διαχειριστές της.

Η συγκεκριμένη εταιρεία είχε συσσώρευσει σημαντικές υποχρεώσεις προς τον e-Ε.Φ.Κ.Α., ύψους 270.257,80 ευρώ, οι οποίες είχαν ήδη ρυθμιστεί δύο φορές αλλά χάθηκαν λόγω μη πληρωμής δόσεων.

Για να εισπραχθούν αυτές οι υποχρεώσεις, ο e-Ε.Φ.Κ.Α προχώρησε σε αναγκαστικές καταθέσεις τραπεζικών λογαριασμών των δύο διαχειριστών θεωρώντας τους αλληλέγγυα υπεύθυνους για τα χρέη της επιχείρησης μέσω εγγράφων που εκδόθηκαν το Μάρτιο του 2024.

Οι δύο αυτοί επιχειρηματίες μαζί με την επιχείρηση προσέφυγαν στο δικαστήριο ζητώντας την ακύρωση αυτών των εγγράφων κατάθεσης χρημάτων, επικαλούμενοι ότι έπρεπε πρώτα να λάβουν τις σχετικές ειδοποιήσεις σχετικά με τις υποχρεώσεις τους ώστε να μπορέσουν να ασκήσουν τα δικαιώματα τους πριν από οποιαδήποτε αναγκαστική εκτέλεση.

Η Απόφαση του Δικαστηρίου

The Court partially accepted the appeal and annulled the seizure documents issued against the two managing partners.
Regarding the joint liability of general partners for the company’s debts to social security funds, it confirmed their personal and unlimited duty based on commercial law provisions and relevant articles of civil procedure law that allow enforcement against general partners based on an enforceable title against the company.

The ruling also referenced Article 31 of Law 4321/2015 as amended by Article 64 of Law 4646/2019 which establishes personal liability for legal representatives regarding their social security debts.
The court clarified that this provision does not negate partners’ responsibilities under commercial law but aims to broaden accountability to ensure debt collection compliance.

Kritikos Rólos tis koinopoiisis

The most critical aspect of this decision is its interpretation concerning paragraph four of Article 31 from law No.4321/2015.
This provision recognizes individuals liable jointly with others have rights similar to those granted directly to corporate entities in dealings with Social Security Funds; though,
the court emphasized that notification must precede any enforcement actions taken against them by issuing individual notices detailing debt specifics before any forced measures are enacted.
In this case,
it was persistent there was no prior notification sent to these individuals regarding their liabilities before enforcing seizures—indicating a lack of proper legal process leading up to such actions.
Thus,
due to improper notifications or failure in delivering individual alerts about liabilities owed by responsible parties—the court deemed these seizures unlawful and subsequently annulled them.
This ruling underscores adherence towards procedural norms ensuring individuals’ right-to-details prevails prior enacting coercive collection measures even amidst shared liability scenarios.