Η Σημασία των Γεωπολιτικών Εξελίξεων για την Ελλάδα

Το Άνκορατζ δεν είναι τόσο απομακρυσμένο όσο φαίνεται από τις γεωγραφικές μας αναφορές, είτε μιλάμε για την Αθήνα είτε για τις Βρυξέλλες.Οι επιπτώσεις της συνάντησης Τραμπ – Πούτιν έφτασαν γρήγορα και στην ελληνική πρωτεύουσα, καθώς και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις. Μάλιστα, στην Ελλάδα οι εξελίξεις συνέπεσαν με τον καπνό που ανέβαινε από τις πυρκαγιές στην Τουρκία – μια εικόνα που φαινόταν να έχει συμβολικό χαρακτήρα.

Τι ακριβώς υποδηλώνει αυτό; Την ατυχία να ηγείται της χώρας ένας πολιτικός κληρονόμος που πίστευε ότι η ένταξη στη «σωστή πλευρά της Ιστορίας» στο θέμα της Ουκρανίας σημαίνει άκριτη στήριξη προς τις Ηνωμένες Πολιτείες και κήρυξη πολέμου κατά της Ρωσίας. Στο κόκκινο χαλί του αεροδρομίου Έλμεντορφ – Ρίτσαρντσον στην Αλάσκα, ο Αμερικανός πρόεδρος χειροκροτούσε τον Ρώσο ομόλογό του, ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαινόταν να αποστρέφεται ακόμη και τα μπαλέτα «Μπολσόι». Καθώς οι γείτονές μας προσαρμόζουν τη στρατηγική τους με βάση τα δικά τους συμφέροντα απέναντι στο Αιγαίο, στο Μέγαρο Μαξίμου καταστρέφονται χωρίς σκέψη διακρατικές σχέσεις αιώνων.

Ποιο θα είναι το κόστος για την Ελλάδα ώστε να αποκατασταθούν οι ζημιές τώρα που η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» ισχυρίζεται ότι ο εισβολέας δικαιούται να διατηρεί εδάφη που κατέχει παράνομα; Εκτός από τη νομιμοποίηση διχοτόμησης στην Κύπρο -που επηρεάζει τη στρατηγική εξωτερικής πολιτικής-, πώς επηρεάζει η υπερβολική συμπάθεια προς τον Ζελένσκι; Αν οι Ρώσοι επιστρέψουν ως κύριοι παράγοντες στις συνέπειες αυτού του πολέμου, γιατί θα ξεχάσουν τον αποκλεισμό τους ακόμα και από τη γιορτή της ελληνικής Επανάστασης;

Σα να μην είχε συμμετάσχει ποτέ ο ρωσικός στόλος στη θεμελιώδη «ιδρυτική πράξη» του σύγχρονου ελληνικού κράτους στο Ναβαρίνο… Όπως επίσης σα να μην είχαν θέσει οι Κωνσταντίνος Καραμανλής και Ανδρέας Παπανδρέου τα θεμέλια της εξωτερικής πολιτικής στον ελληνορωσσικό άξονα -παρά το γεγονός ότι τότε υπήρχε σκληρή κομμουνιστική διοίκηση στη Μόσχα. Ποια γεωστρατηγική ανάλυση ή ποιο εθνικό επιτελείο επέβαλαν μια τόσο ριζική απομάκρυνση από τη Ρωσία;

Για ποιο λόγο έπρεπε η παράνομη εισβολή στην Ουκρανία -ως κορύφωση ενός τοπικού πολέμου που κρατά έναν αιώνα και ενεργεί ήδη από το 2014- να μετατρέψει την Ελλάδα σε εμπόλεμη χώρα; Ποιος επέβαλε αυτή την ελληνική ταύτιση με τις βλαβερές πρακτικές μικρών ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και των θεσμών όπως η Κομισιόν, οι οποίες θυσίασαν την κοινοτική Ευρώπη στον Ζελένσκυ; Για χάρη μιας ευθυγράμμισης με την κυβέρνηση Μπάιντεν επικαλέστηκαν ένα διεθνές Δίκαιο το οποίο έχουν παραβιάσει πολλές φορές –και χρησιμοποίησαν πόρους εις βάρος των ευρωπαϊκών λαών για υποστήριξη προς την Ουκρανία– ενώ τώρα η κυβέρνηση Τράμπ καταλογίζει ότι… «εκείνη ξεκίνησε τον πόλεμο»!

Στην εποχή μετά τη Μέρκελ, η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται στα χέρια κοντόφθαλμων πολιτικών κι έτσι περιθωριοποιείται καθώς εγκατέλειψε τον ιερό ιδρυτικό σκοπό: ποτέ ξανά πόλεμος στην Ευρώπη. Οι υπεύθυνοι αυτής της τραγωδίας αρνούνται πεισματικά να παραδεχτούν τις ήττες τους -και προκειμένου ν’ αποφύγουν τις συνέπειες- σπεύδουν στις Ηνωμένες Πολιτείες ως εκπρόσωποι του Ζελένσκυ.

Σε αυτό το τριπλό πλήγμα κατά διπλωματίας–διεθνούς Δικαίου–Ευρωπαϊκής υπόστασης, η κυβέρνηση Μητσοτάκη συνεχίζει ν’ αγνοεί το εθνικό συμφέρον ως βασικό κανόνα εξωτερικής πολιτικής κι ενώνει δυνάμεις μαζί τους. Παράλληλα όμως διαδικασίες βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη που οδηγούν σε δραματική θέση: είναι απομονωμένη πλήρως στη μία πλευρά του Ατλαντικού ενώ περιθωριοποιείται στην άλλη πλευρά κι εκτίθεται στους σχεδιασμούς του Ερντογάν στην περιοχή. Η χώρα θα χρειαστεί πολλές προσπάθειες προκειμένου ν’ ανακάμψει απ’ όσα απειλούνται –από την Κύπρο μέχρι το Αιγαίο και τη Θράκη.

Παρόλο που μέχρι στιγμής έχει οδηγηθεί μόνο σε ήττες, ο Μητσοτάκης δεν είχε ούτε καν την πρόβλεψη τελευταία στιγμή ώστε ν’ αποφευχθεί εμπλοκή στη φάρσα τηλεδιάσκεψης των “Προθύμων”.

Pριν απ’ αυτή τη δυσάρεστη παρουσία στον Λευκό Οίκο με αντιφατική σύνθεση: συμμετέχουν στενά συνεργαζόμενοι φίλοι του Τραμπ μαζί με μη αρμόδιους αξιωματούχους όπως εκείνη επικεφαλής της Κομισιόν αλλά όχι πρόεδρος Ευρωπαϊκού Συμβουλίου!

S’ αυτό το σκηνικό όπου η κυβέρνηση βρίσκεται σε αδιέξοδο κι η αντιπολίτευση δείχνει ανενεργή ,υπάρχει μια άλλη διάσταση σχετικά με την κατάσταση στα βορειαμερικανικά ύδατα…