Κατσίκες και Πυρκαγιές στην Καταλονία: Μια Φυσική Λύση

Στη βόρεια Καταλονία, περίπου 300 κατσίκες σε διάφορες αποχρώσεις – μαύρες, καφέ και παρδαλές – περιπλανώνται καθημερινά στους δρόμους και τα μονοπάτια της περιοχής. Με τον ήχο των κουδουνιών τους να αντηχεί στον αέρα, σταματούν συχνά για να γευτούν ξερόχορτα και θάμνους που βρίσκονται στις παρυφές των δασών. Αυτές οι κατσίκες δεν είναι απλώς μέρος του τοπικού οικοσυστήματος· συμμετέχουν σε ένα πιλοτικό πρόγραμμα του δήμου Μάταρο που συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με σκοπό τη μείωση του κινδύνου πυρκαγιών.

Ο Χοσέ Αντόνιο Ρίσις,υπεύθυνος αγροτικής ανάπτυξης στο Μάταρο,δηλώνει ότι το εγχείρημα έχει ήδη αποδειχθεί επιτυχές και «ήρθε για να μείνει».

Μηχανήματα vs Κατσίκες: Η Επιστροφή στις Ρίζες

Όπως αναφέρει το Reuters, οι αυξανόμενες θερμοκρασίες κάθε καλοκαίρι λόγω της κλιματικής αλλαγής προκαλούν σοβαρές πυρκαγιές σε πολλές περιοχές της νότιας Ευρώπης. Ωστόσο, στην Καταλονία παρατηρείται σημαντική μείωση των περιστατικών πυρκαγιάς παρά την τρίτη συνεχόμενη χρονιά ξηρασίας το 2024. Η περιφερειακή κυβέρνηση αποδίδει αυτή την πρόοδο στα προληπτικά μέτρα που έχουν ληφθεί, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης αιγοπροβάτων.

Οι κατσίκες είναι γνωστές για την αδηφαγία τους και μπορούν να καταναλώσουν ακόμα και αγκάθινα φυτά όπως κάκτους ή γαϊδουράγκαθα. Με αυτό τον τρόπο καθαρίζουν τη θαμνώδη βλάστηση που μπορεί να προκαλέσει φωτιά δημιουργώντας φυσικά «αντιπυρικά φράγματα». Παρά τις σύγχρονες τεχνικές γεωργίας που χρησιμοποιούνται ευρέως σήμερα, πολλοί αγρότες επιστρέφουν στη χρήση ζώων ως πιο βιώσιμη λύση.

Δύο Νέοι Βοσκοί Ξαναγράφουν τη Ζωή τους

Οι Φρανσέσκ Τεξιντό και Πέδρο Άλμπα είναι δύο νεαροί επιχειρηματίες ηλικίας 38 ετών που αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους δημιουργώντας ένα κοινό κοπάδι ενώ υιοθέτησαν τη νομαδική ζωή του βοσκού. Η καθημερινότητά τους περιλαμβάνει μετακινήσεις γύρω από κατοικημένες περιοχές της Καταλονίας με τη βοήθεια ειδικά εκπαιδευμένων σκύλων.

Η ιστορία του Τεξιντό ξεκίνησε πριν από 14 χρόνια όταν άρχισε πειραματικά τη βοσκή στο προάστιο Μπανταλόνα κοντά στη Βαρκελώνη. Από μια αρχική προσπάθεια με επτά μόνο κατσίκες εξελίχθηκε σε έναν νέο τρόπο ζωής μετά από προηγούμενη εμπειρία ως εκπαιδευτής σκι και ιστιοπλοΐας. Ο Άλμπα είχε προηγουμένως δουλέψει ως μουσικός αλλά η πανδημία τον ώθησε προς μια νέα πορεία ώστε να έχει περισσότερο χρόνο μαζί με τον γιο του.

Γεννήτρια Γεύσεων: Το Γάλα των Νομάδων

Pεκτός από τα οφέλη για το περιβάλλον, οι κατσίκες παρέχουν επίσης γάλα υψηλής ποιότητας πλούσιο σε πρωτεΐνες και λιπαρά στοιχεία καθώς η γεύση του μεταβάλλεται ανάλογα με τις εποχές αλλά κι ανάλογα με την χλωρίδα κάθε περιοχής. Οι τυροκόμοι εκτιμούν ιδιαίτερα αυτό το γάλα από νομαδικά κοπάδια ενισχύοντας έτσι τα έσοδά τους.

Aλλά παρά τα θετικά αποτελέσματα:, οι ίδιοι δηλώνουν ότι τα κέρδη καλύπτουν κυρίως έξοδα εξοπλισμού ενώ η γραφειοκρατία γύρω από φορολογικά θέματα αποτελεί μόνιμο πονοκέφαλο για αυτούς. Ο Άλμπα παραδέχεται: «Αν υπολογίσουμε τις ώρες εργασίας μας δεν βγαίνει ο λογαριασμός». Ωστόσο πιστεύουν ακράδαντα ότι κάνουν κάτι διαφορετικό όσον αφορά τον τρόπο ζωής τους καθώς επίσης διαχειρίζονται καλύτερα τη γη.»