Η Γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος
Στις 6 Αυγούστου η Εκκλησία τιμά τη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, μια από τις πιο σημαντικές δεσποτικές εορτές της Χριστιανοσύνης. Αρχικά, μέχρι τον 4ο αιώνα, η γιορτή αυτή εορτάζονταν πριν το Πάσχα. Ωστόσο, μετά την ανέγερση του Ναού της Μεταμορφώσεως από την Αγία Ελένη στο όρος Θαβώρ, καθιερώθηκε ο εορτασμός να πραγματοποιείται στις 6 Αυγούστου.
Το γεγονός αυτό αναφέρεται στη ζωή του Ιησού Χριστού και περιγράφει την στιγμή που ο Ιησούς ανέβηκε στο όρος Θαβώρ μαζί με τους μαθητές Του Πέτρο, Ιωάννη και Ιάκωβο. Εκεί μεταμορφώθηκε και φάνηκε να λάμπει με θεϊκή δόξα. Οι λεπτομέρειες αυτής της στιγμής καταγράφονται στα Συνοπτικά Ευαγγέλια (Ματθαίος 17:1-8, Μάρκος 9:2-8 και Λουκάς 9:28-36) καθώς και στη Β΄ Επιστολή Πέτρου (1:16-18). Θεωρείται επίσης ότι η αρχή του Κατά Ιωάννη Ευαγγελίου αναφέρεται σε αυτή τη μεταμόρφωση.
Σύμφωνα με τις γραφές αυτές, οι τρεις Απόστολοι ξεκουράστηκαν κατά την διάρκεια της προσευχής τους στο βουνό. Όταν ξύπνησαν είδαν τον Ιησού να ακτινοβολεί ένα λαμπρό φως ενώ τα ενδύματά Του έγιναν λευκά σαν το χιόνι. Μαζί Του βρίσκονταν δύο σημαντικές προσωπικότητες από την Παλαιά Διαθήκη: ο Μωυσής που αντιπροσωπεύει τον Νόμο και ο Ηλίας ως εκπρόσωπος των Προφητών. Ο Πέτρος τότε πρότεινε στον Ιησού να κατασκευάσουν τρεις σκηνές για αυτούς.
Ακολούθως ένα νέφος τους κάλυψε κι ακούστηκε μια φωνή από τον ουρανό που δήλωνε: «Οὗτος ἐστὶν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός· αὐτοῦ ἀκούετε», δηλαδή «Αυτός είναι ο αγαπημένος μου Υιός· αυτόν να ακούτε». Οι μαθητές τρομοκρατημένοι έπεσαν κάτω αλλά ο Ιησούς τους πλησίασε λέγοντάς τους να μην φοβούνται. Όταν κοίταξαν ψηλά δεν είδαν πια ούτε τον Ηλία ούτε τον Μωυσή.
Καθώς κατέβαιναν από το βουνό, ο Ιησούς ζήτησε από τους μαθητές Του να μην αποκαλύψουν σε κανέναν αυτά που είχαν δει μέχρι τη στιγμή που θα Αναστηθεί εκ νεκρών. Οι Απόστολοι παρέμειναν προβληματισμένοι σχετικά με την έννοια αυτής της ανάστασης.
Η Μεταμόρφωση αποκαλύπτει στον κόσμο όχι μόνο τη θεϊκή φύση του Χριστού αλλά επίσης επιβεβαιώνει ότι είναι ταυτόχρονα Θεός και άνθρωπος. Έχει προσλάβει ανθρώπινη φύση αλλά στην ίδια στιγμή αποκαλύπτει τη θεία λαμπρότητα Της παρουσίας Του.
Έθιμα για τη γιορτή
Η γιορτή αυτή αποτελεί εξαίρεση μέσα στην περίοδο της αυστηρού νήστευσης κατά το Δεκαπενταύγουστο καθώς παραδοσιακά έχει καθιερωθεί η κατανάλωση ψαριών εκείνη την ημέρα. Σε πολλές περιοχές πιστεύεται ότι κατά την παραμονή ανοίγουν οι ουρανοί δείχνοντας το «άγιο φως» στους πιστούς που έχουν υπομονή για ξενύχτι.
Tην ημέρα των εορτών προσφέρονται στους Ναούς τα πρώτα σταφύλια της χρονιάς ώστε να ευλογηθούν μετά τη θεία λειτουργία και διανεμηθούν στους πιστούς ως ευλογία.
Σε κάποιες περιοχές μάλιστα προσφέρουν στον Ναό το πρώτο λάδι ώστε κι αυτό να ευλογηθεί μαζί με τα υπόλοιπα προϊόντα.
Αυτές οι πρακτικές συνδέονται με αρχαία έθιμα προσφοράς των πρώτων καρπών στον Θεό ως μορφή θυσίας χωρίς αίμα,
που διατηρήθηκαν μέσα στην παράδοση του Χριστιανισμού.
“Ο λαϊκός άνθρωπος αναθέτει έτσι τις ελπίδες επιτυχίας στη σοδειά στον Θεό.”