Η Αλήθεια και οι Εναλλακτικές Πραγματικότητες

Ένας παλιός κανόνας στην Ουάσινγκτον αναφέρει ότι μπορείς να έχεις τις δικές σου απόψεις, αλλά όχι τα δικά σου γεγονότα.Ο Πρόεδρος Τραμπ φαίνεται αποφασισμένος να αποδείξει ότι αυτό δεν ισχύει, σύμφωνα με τους New York Times. Η σύγκρουση του Τραμπ με την αλήθεια έφτασε σε νέα επίπεδα την Παρασκευή, όταν απέλυσε θυμωμένος την αξιωματούχο του Υπουργείου Εργασίας που ήταν υπεύθυνη για τη σύνταξη των στατιστικών απασχόλησης στις Ηνωμένες Πολιτείες, επειδή η τελευταία έκθεση για τις θέσεις εργασίας δεν ανταγωνιζόταν τα θετικά στοιχεία που ισχυριζόταν ο ίδιος. Ο Τραμπ χαρακτήρισε τα νούμερά της «ψευδή». Ποια ήταν η απόδειξή του; «Η προσωπική μου άποψη».Ωστόσο, η ιστορία που χρησιμοποίησε ως επιχείρημα για να αποδείξει ότι εκείνη είχε πολιτική προκατάληψη δεν βασίζονταν σε καμία πραγματικότητα.

Το μήνυμα ήταν σαφές: Οι δημόσιοι υπάλληλοι που ασχολούνται με δεδομένα φοβούνται πλέον ότι πρέπει να προσαρμοστούν ή να διακινδυνεύσουν τη θέση τους. Επαγγελματίες επιστήμονες και αναλυτές πληροφοριών με πολυάριθμες εμπειρίες και μη κομματικοί στατιστικολόγοι, οι οποίοι εξυπηρετούν κάθε πρόεδρο ανεξαρτήτως κόμματος παρέχοντας ουδέτερες πληροφορίες σχετικά με ζητήματα όπως το κλίμα και η αποτελεσματικότητα των εμβολίων, τώρα αντιμετωπίζουν πιέσεις όπως ποτέ άλλοτε ώστε να συμμορφωθούν με την εναλλακτική πραγματικότητα που προβάλλει ο πρόεδρος και το επιτελείο του.

Ο κ. Τραμπ ποτέ δεν είχε ιδιαίτερα στενή σχέση με τα γεγονότα· συχνά δημιουργούσε τους δικούς του αριθμούς επαναλαμβάνοντας ψεύδη και θεωρίες συνωμοσίας ακόμη κι αφού είχαν καταρριφθεί. Οι προσπάθειές του από την επιστροφή του στον Λευκό Οίκο να επιβάλει τη δική του «αλήθεια» στο κράτος έχουν ξεπεράσει αυτές της πρώτης θητείας του και θυμίζουν ολοένα περισσότερο σε ειδικούς πώς αυταρχικοί ηγέτες άλλων χωρών προσπαθούν να ελέγξουν την πληροφόρηση. Ιστορικά παραδείγματα περιλαμβάνουν ηγεσίες που προσπαθούσαν να αποκρύψουν ανεπιθύμητες πληροφορίες: οι Σοβιετικοί παραποιούσαν στοιχεία ώστε η οικονομία τους φαινόταν πιο ισχυρή ενώ οι Κινέζοι φαίνεται πως συνεχίζουν αυτήν τη πρακτική μέχρι σήμερα.

Μάλιστα μόλις τρία χρόνια πριν ο αυταρχικός κυβερνήτης της Τουρκίας (σ.σ.: ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) απέλυσε τον επικεφαλής στατιστικής υπηρεσίας μετά από μια έκθεση που τεκμηρίωνε αύξηση στον πληθωρισμό.

Ο κ. Τραμπ έχει περάσει μια ζωή προσπαθώντας να επιβάλει τα δικά του “γεγονότα” στους άλλους — είτε δηλώνοντας πως το Trump Tower έχει περισσότερους ορόφους απ’ όσους στην πραγματικότητα είτε υποστηρίζοντας πως είναι πιο πλούσιος απ’ ό,τι είναι στην πραγματικότητα. Έχει μάλιστα φτάσει στο σημείο να μηνύσει τον δημοσιογράφο Τίμοθι Ο’Μπράιαν για 5 δισεκατομμύρια δολάρια επειδή ανέφερε ότι η καθαρή αξία του είναι μικρότερη απ’ όσα υποστήριξε εκείνος.

Η χαλαρή στάση απέναντι στους αριθμούς τελικά τον πρόλαβε πέρυσι όταν κρίθηκε αστικά υπεύθυνος για απάτη σε υπόθεση όπου δικαστής διαπίστωσε ότι χρησιμοποίησε τις οικονομικές καταστάσεις για εξαπάτηση πιστωτών κι έτσι διατάχθηκε ν’ αποζημιώσει ποσό άνω των 500 εκατομμυρίων δολαρίων συμπεριλαμβανομένων τόκων.

Επιπλέον, είχε ασκήσει πίεση σε αξιωματούχους υπουργείου Δικαιοσύνης ώστε αυτοί ν’ αναφέρουν ψευδώς νοθεία στις εκλογές το 2020 χωρίς όμως κάποια αποδεικτικά στοιχεία προς στήριξη αυτού.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας όμως φαίνεται πως έχει προχωρήσει ακόμα περισσότερο στη προσπάθειά του ν’ επιβάλλει τις προσωπικές «αλήθειες» στο κράτος ενώ παράλληλα απαλλάσσει οποιοδήποτε στέκεται εμπόδιο στη διαδικασία αυτή.

“Η απόλυση ενός κορυφαίου στατιστικού αξιωματούχου στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους στην κυβέρνηση: αναμένεται συμβιβασμός της επιστημονικής ακεραιότητας προκειμένου ν’ ευχαριστηθεί ο πρόεδρος”, “Αυτό μας οδηγεί σε επικίνδυνη περιοχή μακριά από μία κυβέρνηση βασισμένη στην πραγματικότητα.”

“Ο Τραμπ ζητεί έναν κόσμο χωρίς γεγονότα,” “Αλλά όσο κι αν λέγει κάτι διαφορετικό δε θα αλλάξει τίποτα.”