Εξαιρετικός ηθοποιός, σπουδαίος σκηνοθέτης και πολυτάλαντος καλλιτέχνης. Ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης έχει πάντα μια ξεχωριστή θέση στο κοινό, αλλά ο εμβληματικός του ρόλος στη «Φάλαινα», η οποία θα συνεχιστεί και τον προσεχή χειμώνα, δεν τον ανέβασε μόνο καλλιτεχνικά, αλλά τον μεταμόρφωσε και ως άνθρωπο. Για την εμπειρία του αυτή καθώς και για την πορεία της ζωής του μίλησε στα «Παραπολιτικά» με τον Γιώργο Κουβαρά.
Ας ξεκινήσουμε από τη «Φάλαινα». Πώς είναι να μεταμορφώνεσαι κάθε μέρα για δύο ώρες πριν βγεις στη σκηνή; Είναι σαν να παίζεις για άλλες δύο ώρες…
Aυτό το διάστημα είναι ψυχοθεραπευτικό κατά κάποιο τρόπο. Βρίσκεσαι μόνος με τις σκέψεις σου. Στην αρχή αυτές οι δύο ώρες μου φαίνονταν ατελείωτες. Τώρα έχουν γίνει μία από τις πιο όμορφες στιγμές της ημέρας μου γιατί δεν μπορώ να κάνω τίποτα άλλο – κανείς δεν μπορεί να με ενοχλήσει ούτε μπορώ εγώ να ενοχλήσω κάποιον άλλον – έτσι ξαφνικά γίνεται χρόνος για αναστοχασμό.
Τι σε οδήγησε στην επιλογή της «Φάλαινας»; Ήταν δική σου απόφαση ή κάποιος σε προέτρεψε;
Όταν είδα την ταινία πρώτη φορά στον κινηματογράφο μαζί με έναν πολύ καλό φίλο μου στο τέλος εκείνος είπε: “Αυτός είναι ένας ρόλος που πρέπει να υποδυθείς”. Υπάρχει μια βασική ιστορία πίσω από αυτό που σχετίζεται με τον πατέρα μου. Για μένα κάθε άνθρωπος έχει τη δική του “Φάλαινα”. Ο πατέρας μου ήταν ένας εξαιρετικός άνθρωπος και επαγγελματίας αντιπρόσωπος πωλήσεων μέχρι τα 55 του χρόνια.
Tο διαδίκτυο άλλαξε τα δεδομένα στην εργασία των εμπορικών αντιπροσώπων όπως εκείνος κι έτσι βρέθηκε εκτεθειμένος σε νέες συνθήκες εργασίας.
Kάπως έτσι άρχισε η δική μου εξερεύνηση μέσα από τη «Φάλαινα»: πώς η ευτυχία μπορεί να αλλάξει και πώς χάνεται το χαμόγελο όταν επικοινωνούμε λιγότερο λόγω ψυχικών φορτίων.
Aυτό είναι πολύ ενδιαφέρον – υπάρχουν στάδια που οδηγούν κάπου…
Sτο σχολείο συχνά λέμε “ο χοντρός” ή “η χοντρή”. Αν έχουμε παιδεία θα χρησιμοποιούμε πιο ευγενικούς χαρακτηρισμούς όπως “ευτραφή” ή “παχύσαρκο”, ωστόσο πολλές φορές οι ίδιοι οι άνθρωποι δημιουργούν ένα χάος μιλώντας πολιτικά λανθασμένα.
Eίναι δύσκολο να αλλάξεις μια νοοτροπία που έχει εγκατασταθεί βαθιά στις ψυχές μας ενώ προσπαθείς παράλληλα να ενθαρρύνεις τους νέους ανθρώπους στην έκφραση τους.
Mετατρέψαμε το στερεότυπο σε κανονικότητα.
Mοιράστηκα πάντα ότι όλοι οι άνθρωποι είναι φυσιολογικοί ανεξαρτήτως χαρακτηριστικών όπως αναπηρίες ή φυλετική καταγωγή. Η αύξηση βάρους στον πατέρα μου σχετίζεται περισσότερο με τα βάρη της ψυχής παρά απλά με την τροφή – πρόκειται για συναισθηματικά φορτία που όλοι κουβαλάμε μέσα μας.
Eίσαι τυχερός καθώς αν και έχεις βιώσει δυσκολίες…
Pρέπει επίσης να σημειώσουμε πως αν μεγάλωνα σε διαφορετικές συνθήκες όπως στην Παλαιστίνη ή την Ουκρανία ίσως όλα αυτά θα ήταν διαφορετικά – είμαι τυχερός γιατί μεγάλωσα χωρίς πόλεμο.
Sου προκαλεί άγχος η επιτυχία σου; Θέλεις απλώς να παραμείνεις εκεί;
Kανείς δεν μπορεί ν’ αρνηθεί ότι υπάρχει φιλοδοξία μέσα μας όμως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει αυτή η φιλοδοξία ν’ αποδεικνύεται καταστροφική – θέλω απλώς ν’ αγαπήσω άλλη μία ιστορία όσο καλύτερα μπορώ χωρίς υπερβολές σχετικά με το πόσο σημαντικός είμαι εγώ προσωπικά!
Eκτός από τη «Φάλαινα», συμμετέχεις επίσης σε ένα άλλο έργο μαζί με τον Γιάννη Μπέζο…
Mελέτησα το κείμενο των «Αινιγμάτων» πριν από αρκετά χρόνια κι αποφάσισα τελικά πως έπρεπε κάποια στιγμή ν’ ανέβει στη σκηνή! Θα περιοδεύσουμε ανά την Ελλάδα φέτος το καλοκαίρι!
Aκούγονται πολλές θεωρίες σήμερα σχετικά με τους νέους…
Pρέπει όμως πρώτα ν’ αναγνωρίσουμε τις κοινωνικές αλλαγές γύρω μας: έχουμε ανθρώπους απομονωμένους μπροστά στις οθόνες τους αντί για παιδιά που παίζουν έξω στους δρόμους!
Pώς βλέπεις την τεχνητή νοημοσύνη; Απειλή;
Bλέπω τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά στοιχεία αυτής της εξέλιξης! Ενώ μεγαλώνουμε βλέποντας ταινίες επιστημονικής φαντασίας γνωρίζουμε καλά ότι όπου υπάρχει κακό υπάρχει κι ένα καλό στοιχείο πίσω του!
Nιώθεις φόβο απέναντι στις τεχνολογικές εξελίξεις;< br/>< br/>
< p > E γώ προσωπικά δε φοβάμαι! Ωστόσο γεννάται πλήθος ερωτημάτων κατά τις στιγμές σιωπής… Οι σχέσεις μας κι οι αληθινές στιγμές ζωής δεν μπορούν ποτέ ν’ αντικατασταθούν.< / p >
< em >Δημοσιεύθηκε στα Παραπολιτικά< / em >